Α-Ω ΣΑΓΙΟΤ. ΚΟΛΟΚΥΘΙ ΙΩΝΑ νέες καλλιέργειες.

Οι σύγχρονοι Έλληνες έδωσαν το όνομα "κολοκύθι του Ιωνά" .Στο βιβλικό βιβλίο του Ιωνά, ο Θεός προκαλεί ένα φυτό (στα εβραϊκά το Kikayon) για να μεγαλώσει πάνω από το καταφύγιο του Ιωνά στην έρημο και να του δώσει κάποια σκιά από τον ήλιο. Το γρήγορα αναπτυσσόμενο φυτό που αναφέρεται στο βιβλικό βιβλίο του Ιωνά μεταφράζεται πιο συχνά στα αγγλικά ως "κολοκύθα".

Το Chayote κατάγεται από την Κεντρική Αμερική. Πιθανώς εξημερώθηκε στη Γουατεμάλα ή το Μεξικό και καλλιεργήθηκε από τους Αζτέκους στην προ-Κολομβιανή εποχή. Έχει εισαχθεί ως καλλιεργούμενο φυτό, σε όλο τον κόσμο. Το Chayote ήταν ένα από τα πολλά τρόφιμα που εισήχθησαν στην Ευρώπη από τους πρώτους εξερευνητές, που έφεραν πίσω μια μεγάλη ποικιλία από δείγματα βοτάνων

 Μετά την επικονίαση από τις μέλισσες (ή τον άνθρωπο), η ωοθήκη μεγαλώνει, σχηματίζοντας καρπό που  φτάνει τα 10 έως 20 εκατοστά σε μήκος, γίνεται σαρκώδης και αποκτά σχήμα αχλαδιού, αλλά με διαμήκη αυλάκια. Η υπόλευκη σάρκα του καρπού περικλείει στο εσωτερικό της έναν μόνο σπόρο, ο οποίος είναι επίπεδος, λευκός και έχει μήκος περίπου 3 έως 5 εκατοστά. Η εξωτερική επιφάνεια του λευκού ή πράσινου καρπού μπορεί να είναι αγκαθωτή ή λεία.  Η σάρκα του έχει αρκετά γλυκιά γεύση και η υφή της περιγράφεται κάτι μεταξύ πατάτας και αγγουριού. Αν και γενικά ο σπόρος πετιέται, ωστόσο έχει καρυδάτη γεύση και μπορεί να φαγωθεί μαζί με τον καρπό. Η ρίζα είναι μεγάλη και κονδυλώδης. Σε αντίθεση με άλλα κολοκυνθοειδή, τα οποία πολλαπλασιάζονται με σπόρους, το Chayote διαδίδεται χρησιμοποιώντας ολόκληρο το φρούτο.

 Ο καρπός του Chayote χρησιμοποιείται μαγειρεμένος με πολλούς τρόπους. Ψητό, αντιμετωπίζεται ως καλοκαιρινή κολοκύθα, δηλαδή ελαφρώς ψημένο για να παραμείνει τραγανό και να μην διαλυθεί. Πιο σπάνια, το chayote προστίθεται σε σαλάτες ή σάλτσες, απλώς μαριναρισμένο με λεμόνι ή χυμό λάιμ, καθώς δεν θεωρείται ιδιαίτερα γευστική η σκληρή υφή της ακατέργαστης σάρκας του. Είτε ωμά είτε μαγειρεμένα, τα chayote είναι μια καλή πηγή βιταμίνης C.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι τρώνε κυρίως τους καρπούς, ωστόσο οι ρίζες (περιέχουν περίπου 20% υδατάνθρακες), οι βλαστός, οι σπόροι και τα φύλλα είναι επίσης βρώσιμα. Οι κόνδυλοι του φυτού τρώγονται όπως οι πατάτες και άλλα λαχανικά ρίζας, ενώ οι βλαστοί και τα φύλλα καταναλώνονται συχνά σε σαλάτες ή τηγανιτά, ιδίως στην Ασία. Το Chayote πρέπει να φυτεύεται μόνο αν υπάρχει αρκετός χώρος στον κήπο, γιατί έχει τη συνήθεια να επεκτείνεται όπως και άλλα μέλη της οικογένειας (αγγούρια, πεπόνια και κολοκύθες), αλλά και γιατί οι ρίζες του είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη σήψη, ειδικά αν φυτευτεί σε δοχεία.
  
 

Το κονδυλώδες μέρος της ρίζας είναι αμυλούχο και τρώγεται σαν γλυκοπατάτα (μπορεί να γίνει τηγανητό). Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή χοίρων ή βοοειδών, το ίδιο ικανοποιητικά.
Τα φύλλα και τα φρούτα έχουν διουρητικές, καρδιαγγειακές και αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες. Ένα τσάι που γίνεται από τα φύλλα έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της αρτηριοσκλήρωσης και της υπέρτασης, αλλά και να διαλύσει πέτρες στα νεφρά.

  Υπάρχουν ποικιλίες με διαφορετικά χρώματα, σχήματα και υφές, αν και ο κοινός τους παρονομαστής είναι το χρώμα της σάρκας τους και η γεύση των φρούτων.Στις Δυτικές Ινδίες εκτός από τη συγκομιδή των φρούτων και των φύλλων για τα τρόφιμα τα αμπέλια χρησιμοποιούνται και υφαίνονται μαζί για να κάνουν τα ανθεκτικά σχοινιά

Σπόροι θα διατεθούν στο τέλος Φθινοπώρου 2018
 http://www.sporosbank.com/423483996/category/571670/%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%cf%85%ce%b8%ce%b9%ce%b1