Α-Ω Κολοκάσι.Eddoe.Abi.Malangas.

 
Η Κολοκασία η εδώδιμος (Colocasia esculenta) είναι ένα τροπικό φυτό που καλλιεργείται κυρίως για τους βρώσιμους κονδύλους της, τις βρώσιμες ρίζες. Είναι κοινώς γνωστή και ως κολοκάσι και πιστεύεται ότι αποτελεί ένα από τα πρώτα φυτά που καλλιεργήθηκαν.Το φυτό Κολοκάσια είναι γένος μονοκοτυλήδονων φυτών της οικογένειας των αροϊδών, που ευδοκιμεί σε ελώδη ή υγρά εδάφη των τροπικών περιοχών της Ασίας. Πρόκειται για κονδυλώδεις, φυλλοβόλες ή αειθαλείς, πολυετείς πόες, ύψους 80-90 εκ., με μεγάλα αντίθετα φύλλα
 

Το φυτό αυτό και η ρίζα του, γενικά ονομάζεται κολοκάσι, αλλά έχει διαφορετικά ονόματα σε διαφορετικές χώρες, όπως για παράδειγμα eddoe ή eddo. Στις Φιλιππίνες, συνήθως ονομάζεται gabi, abi ή avi και στις Ισπανόφωνες περιοχές malangas.Στην Ινδονησία Τάλας ή Κελάντι. Το κολοκάσι βόηθησε τους Γάλλους μετανάστες να επιβιώσουν από το λιμό και το έστειλαν στη Γαλλία
και στο Βατικανό. Οι Άγγλοι, αδυνατώντας να προφέρουν τη λέξη girasole, το αποκάλεσαν "Jerusalem Artichoke" (αγκινάρα των Ιεροσολύμων), ενώ οι κηπουροί του Πάπα το αποκάλεσαν "girasole articiocco" (αγκινάρα ηλιοτροπίου). Παρόλα αυτά η προέλευση του
ονόματος είναι αβέβαιη. Αν και γνωστό στους Ινδιάνους, οι Ευρωπαίοι φέρεται να το γνώρισαν όταν το ανακάλυψε ο θαλασσοπόρος captain Hook στη Χαβάη το 1778.

Σε ακατέργαστη μορφή, το φυτό είναι τοξικό λόγω της παρουσίας οξαλικού ασβεστίου (calcium oxalate),και ραφίδων (κρυστάλλων οξαλικού ή πυριτικού ασβεστίου που βρίσκονται μέσα στους φυτικούς ιστούς) στα φυτικά κύτταρα.

Το οξαλικό ασβέστιο είναι μια ουσία άκρως αδιάλυτη και συμβάλλει στην δημιουργία πετρών στα νεφρά. Έχει προταθεί ως υποκατάστατο του γάλακτος σαν μαζί με άλλες τροφές πλούσιες σε ασβέστιο Ωστόσο, η τοξίνη μπορεί να καταστραφεί στους βολβούς και στα φύλλα, μέσω του μαγειρέματος (βρασίματος και τηγανίσματος) είτε μέσο του μουλιάσματος σε κρύο νερό για μια μέρα, το οποίο το καθιστά αδρανές την τοξίνη και πιο εύγεστο το κολοκάσι. Οι βολβοί μικρού μεγέθους πωλούνται βραστοί και αποφλοιωμένοι, φρέσκοι είτε καταψυγμένοι σε σακούλες με τα δικά τους υγρά, είτε ακόμη σε κονσέρβα. Τα φύλλα είναι πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα. Το Τάρο πωλείται επίσης και ως καλλωπιστικό υδρόβιο φυτό.
 
Οι κόνδυλοι της μικρής στρογγυλής ποικιλίας (πούλλες), ξεφλουδίζονται και βράζονται, πωλούνται δε είτε κατεψυγμένοι, είτε συσκευασμένοι στα δικά τους υγρά ή κονσερβοποιημένοι. Τα φύλλα είναι πλούσια σε βιταμίνες και ανόργανα άλατα.
Το Κολοκάσι είναι εμβληματικό προϊόν της Κύπρου και ειδικά της περιοχής Σωτήρας.Τα φύλλα του έχουν την ιδιότητα του λωτού, δηλαδή είναι υπερυδροφοβικό και οφείλεται στην επιφάνειά του και στη νανομετρική του δομή. Έχει ως προϊόν χαρακτηριστικά της πατάτας και αναπτύσσεται μέσα στη γη. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο ζεόλιθος μπορεί να του προσφέρει μεγάλη ανάπτυξη και ανθεκτικότητα, αφού καθαρίζει τη γη που βρίσκεται από τα βαρέα μέταλλα τις τοξίνες και τις ελεύθερες ρίζες. Στην ενσωμάτωση μπορεί να γίνει το ανάλογο της πατάτας αλλά μπορούμε βέβαια να εκμεταλλευτούμε και την περίοδο όπου καλύπτουμε τη βάση του φυτού με γη.



 Η βολβοί τρώγονται συνήθως, ψητοί ή βραστοί και τα φυσικά σάκχαρα του δίνουν μια γλυκιά γεύση καρυδιού. Το άμυλο του είναι εύπεπτο και συχνά χρησιμοποιείται για βρεφικές τροφές. Τα φύλλα είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμινών Α και C και περιέχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τους βολβούς.

 
 Μαύρη κολοκάσι

Το Κολοκάσι είναι διαδεδομένο παντού. Χιλιάδες άνθρωποι ιδιαίτερα των νοτίων χωρών στηρίζουν σ αυτό την υγιεινή τους διατροφή, ενώ το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής προωθεί συστηματικά το Κολοκάσι στις νότιες πολιτείες ως εναλλακτικό πατάτας.

Το Κολοκάσι είναι τροφή μοναδική και ασύγκριτη. Ψήνεται ή τηγανίζεται σαν πατάτα, μαγειρεύεται στον ατμό ή – κομμένο σε φέτες- γίνεται εκπληκτικό στην κατσαρόλα με κρέας ή κοτόπουλο. Επίσης τριμμένο στο μπλέντερ, είναι ιδανικό για πίτες.

Το καλοκάσι ή κολοκάσι ή αλλιώς αγκινάρα της Ιερουσαλήμ (Helianthus tuberosus) είναι ένα λαχανικό που έχει μεγάλη, φαγώσιμη ρίζα που μοιάζει με την πατάτα ή την σελινόριζα. Το όνομά του είναι παραπλανητικό, αφού δεν είναι ούτε αγκινάρα, ούτε έρχεται από την Ιερουσαλήμ. Το καλοκάσι λέγεται πως κατάγεται από την Νοτιοανατολική Ασία, συγκεκριμένα από την ανατολική Ινδία και το Μπαγκλαντές ενώ έρευνες δείχνουν πως η καλλιέργειά του ξεκίνησε γύρω στο 5.000 π.Χ. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο σε χώρες της Ασίας, της Αυστραλίας και της Αφρικής.
Συγκεκριμένα είναι μικρό φυτό, που φτάνει σε 1-3 μέτρα ύψος, βγάζει κίτρινα λουλούδια που μοιάζουν με τον ηλίανθο, ενώ η ρίζα του που είναι φαγώσιμη, σχεδόν όμοια με το τζίνσενγκ. Η γεύση του είναι γλυκιά, αμυλώδης, ενώ η υφή του τραγανή. Χρησιμοποιείται σε πολλές παρασκευές και φαγητά, ιδιαίτερα στην Κύπρο και την Ικαρία όπου η διατροφική αξία και οι χρήσεις του στην μαγειρική διαδόθηκαν σε μεγάλο βαθμό. 
Οι  Ικαριώτες κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου δεν γνώρισαν πείνα λόγω οτι έβρισκαν και έτρωγαν τους βολβούς από τα κολοκάσια μια και ήταν  άφθονα στο νησί λόγο του νερού που έχει άφθονο ! Τα τελευταία χρόνια η ανεξέλεγκτη συλλογή τους τα οδήγησε σε είδος σχετικά προς εξαφάνιση

Η Διατροφική του αξία

Το καλοκάσι περιέχει αρκετά μεγάλη ποσότητα φυτικών ινών (6% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας) που :

• συνδέονται με την καλή υγεία του εντέρου και καταπολεμούν την δυσκοιλιότητα.
• αυξάνουν την εντερική απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου από τον οργανισμό.
• μπορεί να μειώσουν τη χοληστερόλη γιατί την καθιστούν μη απορροφήσιμη από το έντερο.

Εάν το φυτέψουμε στον κήπο μας, θέλουμε 14 μήνες να παραμείνει μέσα στο χώμα  (όπως η πατάτα) για να δώσει βολβό. Μόλις το φυτό μεγαλώσει, το φύλλωμα γίνει κίτρινο και τα λουλούδια μαραθούν, τότε το βγάζουμε από το χώμα για να το καταναλώσουμε. Το καλοκάσι είναι διαθέσιμο από τον Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο.Οι ρίζες (κόνδυλοι) από το κολοκάσι πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κηλίδες, ρυτίδες, να μην είναι μαλακές ή ζαρωμένες και να μην έχουν βλάστηση.

 Πρέπει να βγαίνει η ρίζα από το έδαφος μόλις το φύλλωμα γίνει κίτρινο και τα λουλούδια μαραθούν.

Το φυτό είναι  κατάλληλο σε οποιοδήποτε έδαφος και κλίμα, και  ευδοκιμεί όπου και το καλαμπόκι (Zea mays).
Ο πρώτος παγετός χαλάει τα κοτσάνια και τα φύλλα, αλλά οι κόνδυλοι μπορούν να αντέξουν στην ψύξη για μήνες.

Φυτεύονται έξω στις μόνιμες θέσεις τους στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού όπως και οι πατάτες, σε βάθος 10 cm. και καλύπτονται με χώμα.

 Η συγκομιδή των κονδύλων  γίνεται στο τέλος του φθινοπώρου ή το χειμώνα

 Αν συγκομιστούν  νωρίς, θα πρέπει  να αποθηκευτούν  καλυμμένοι με άμμο ή χώμα, έτσι ώστε να αποκλειστούν από το φως και τον αέρα , διαφορετικά θα πάρουν ένα σκούρο χρώμα.

Οι κόνδυλοι είναι αρκετά μεγάλοι, γίνονται μέχρι 10 εκατοστά  σε μήκος , αλλά τείνουν να μαυρίζουν και να χάνουν την υγρασία τους όταν μένουν εκτεθειμένοι, έτσι είναι καλύτερο να αφήνονται στο έδαφος και να συγκομίζονται όταν χρειάζονται Μπορούν να μείνουν στο έδαφος  έως  και 20 εβδομάδες.Οι αποδόσεις κυμαίνονται από 1 - 2 kg ανά τετραγωνικό μέτρο.Στο τέλος του καλοκαιριού, κόβουμε  τα  μακριά κοτσάνια και όποια  λουλούδια έχουν μείνει. Τα φυτά κινδυνεύουν κυρίως από τους γυμνοσάλιαγκες.
 Σε κάθε περίεργο κομμάτι  εδάφους,  που είναι ακατάλληλο για άλλα λαχανικά, ο  ηλίανθος ο κονδυλόριζος  θα δώσει πάντα μια καλή σοδειά.  Όταν τα φυτά φτάσουν περίπου το ένα μέτρο, χρειάζονται στήριξη ή κάποιο ανάχωμα γύρω από τη βάση  τους διαφορετικά γέρνουν και μπορεί να σπάσουν.

Η αποθήκευση του στο ψυγείο δεν πρέπει να ξεπερνά τη μια εβδομάδα γιατί μετά μαραίνεται, γι’ αυτό είναι καλύτερα να παραμένει στο έδαφος. Σε περίπτωση που αποθηκευτεί στο ψυγείο, πρέπει να φυλάσσεται σε πλαστική σακούλα.Στη  Γερμανία, μεγάλες ποσότητες  της ρίζας   χρησιμοποιούνται για να παράγουν ένα είδος μπράντυ που ονομάζεται " Topinambur " ή " Rossler". με άρωμα  φρουτώδες και  ελαφρώς γλυκιά γεύση.


ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

1. Πριν από τη φύτευση του κονδύλου Colocasia, περιμένετε έως ότου ο κίνδυνος του παγετού έχει τελειώσει και έχουμε 45ºF μέσους όρους θερμοκρασίας (7 ° C) ή και περισσότερο.
2. Η Colocasia ενήλικου φυτού θα χρειαστεί τουλάχιστον  (1 μέτρο) του διαστήματος, το ελάχιστο, για τη σωστή ανάπτυξη  σεσκιά. Ένα πραγματικά υγιές φυτό μπορεί να χρειαστούν (1-2 μέτρα) του χώρου.
3. Σκάψτε μια τρύπα, και, ει δυνατόν, με πλούσια, οργανικά εδάφους περίπου 3-4 φορές το μέγεθος του κονδύλου.
4. Ξαναγεμίστε την τρύπα όπως απαιτείται, με χαλαρό χώμα αρκετά, έτσι ώστε ο κόνδυλος θα είναι περίπου 1-2 ίντσες (2,5 έως 5 εκ.) Κάτω από το επίπεδο του εδάφους όταν φυτεύονται.
5. Καλύψτε το κονδύλο με το χώμα και νερό. 
6. Σηματοδοτήστε το σημείο όπου ο κονδύλων φυτεύεται.
7. Περιμένετε 1 έως 3 εβδομάδες - ίσως και περισσότερο (ανάλογα με την θερμοκρασία αέρα και εδάφους) για την ανάπτυξη του πρώτου για να δείξει.
8. Τα Colocasia esculenta φυτά αποδίδουν ικανοποιητικά σε μέτριο έδαφος. Περιοδική γονιμοποίηση (κάθε 2-4 εβδομάδες) 
9. Η καλή αποστράγγιση είναι ένα μεγάλο συν. 
10. Στην αιχμή της ζεστής εποχής, μεγάλα, όμορφα πλούσιο φύλλωμα μπορεί να φτάσει σε ύψος  (1 - 1,6 μέτρα). 
11. Η μονάδα θα αρχίσει να έχει δυσκολίες, όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από 50ºF (9-10ºC) ή έτσι για περισσότερο από μερικές ημέρες.

                                   Ωρίμανση               Απόδοση/στρέμμα    Απόδοση/10τ.μ.

Κολοκάσι

6-8 μήνες

2-5 χιλ. οκ.

20-50 οκ.