Α-Ω Αυτάρκεια καλλιεργώ σκόρδα, μυστικά

Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε χώματα ελαφρά, όχι πολύ υγρά, προ πάντων στραγγερά και γόνιμα. Στα βαριά και σφικτά εδάφη, πού κρατούν πολλή υγρασία, σαπίζουν η δίδουν μικρά κεφάλια, στα δε πολύ ξηρά και άγονα ή απόδοσης των είναι μηδαμινή και ή γεύσης των γίνεται εξαιρετικά καυτερή.

Η καλλιέργεια γίνεται αποκλειστικώς με βολβούς (σκελίδες) πολύ σπανίως, με σπόρους.
Στα θερμά μέρη ή φυτεία αυτών, εκτελείται κατά "Οκτώβριο-Νοέμβριο, τα δε ψυχρά και ορεινά κατά Φεβρουάριο- Μάρτιο. Για φρέσκα σκόρδα μπορείτε να βάλετε όλο το χρόνο, για ξερά ενδείκνυται ο Σεπτέμβριος-Οκτώβρης

Για την απόκτηση καλής φυτείας με μεγάλα σκόρδα, πρέπει από κάθε κεφάλι σκόρδου, να διαλέγονται τα εξωτερικά και χονδρά βολβίδια, τα όποια και μόνο να χρησιμοποιούνται, τα δε μικρά και λεπτά να απορρίπτονται και να χρησιμοποιούνται στην μαγειρική ή για φρέσκα

 Το «κεφάλι» του σκόρδου σχηματίζεται περίπου 6-8 μήνες μετά τη φύτευση. Το κύριο χαρακτηριστικό της ωρίμανσης που πλησιάζει είναι το κιτρίνισμα των άκρων των φύλλων. Όταν το κιτρίνισμα των φύλλων ολοκληρωθεί, τότε μπορούμε να πούμε ότι τα σκόρδα είναι έτοιμα για εξαγωγή.

Η καλλιέργεια των σκόρδων με σπόρο, είναι πιο δύσκολη, γιατί χρειάζονται δύο έτη για να δώσουν κεφάλια, δηλαδή, το πρώτο έτος θα παραχθούν μικρά βολβίδια, τα όποια θα ξαναφυτευτούν για ν' αποδώσουν το επόμενο έτος.
Επίσης δε πολλαπλασιασμός αυτός, με σπόρο, δεν δίδει τις επιθυμητές ποικιλίες.

Η συγκομιδή αρχίζει Μάιο-Ιούνιο αναλόγως των ποικιλιών και του τόπου.

Τα σκόρδα αφού ξεριζωθούν με το χέρι  δένονται σε πλεξούδες ανά 50- 100 κεφάλια και αφήνονται μερικές ήμερες στον ήλιο για να χάσουν μέρος της υγρασίας τους.
Κατόπιν αναρτώνται σε ξηρή και ευάερη αποθήκη μέχρις ότου διατεθούν.

Για το σκώρο (στίγματα κίτρινα στα φύλλα) ψεκάζεται με λίγο βοργιδάλειο πολτό και ασβέστη 2-3 φορές
Αν θέλουμε τα σκόρδα μας να έχουν έντονη μυρωδιά, δε θα πρέπει να ξεχάσουμε να ενσωματώσουμε και λίγο θειάφι ή να το χορηγήσουμε με τη μορφή λιπάσματος, όπως το θειικό κάλιο, το θειικό αμμώνιο, κ.ά.
Από τις ελληνικές ποικιλίες, πολύ γνωστή είναι η ποικιλία «σκόρδο της Τριπόλεως»